อ. พระศาสดา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 38 / 67

ประโยค๒ - พระฐัมม์ทัฬฐถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 164 เข้าไปสู่สุริยตามทางที่มาแล้วนั้นแล ไม่ยกสะขึ้นอีก. ฝ่ายท้าวสักกะ ทรงนางสาวอรุושרซื้อสุขาไปพนนครแล้ว ทรงสถานาไว้ในตำแหน่งหน้าหมานองอัปสร ๒ โกฏกิ่ง. งาม

เนื้อหานี้กล่าวถึงการที่ท้าวสักกะพานางสาวอรุผู้หญิงทำการขอพระราชาที่จะให้ติดตามไปในทุกที่ อีกทั้งยังมีการอภิปรายถึงพวกอรุทธที่พยายามจะรบกันเพื่อทดสอ

ประกโมค - พระธัมมปทุตฺตของแปล ภาค 2 - หน้าที่ 173 และในที่นี้ต่างกัน ที่เหลือเหมือนกันทั้งนั้น. [ภิฏกุฏควรปรารถนาน้อยและมีสันโดษ] พระศาสดา ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว ตรัสว่า "ทั่วสักกะ ในกาลนั้น

ในบทนี้กล่าวถึงพระศาสดาที่ตรัสสอนเกี่ยวกับความสำคัญของการมีความปรารถนาน้อยและการตั้งอยู่ในหลักธรรมอันนำไปสู่พระนิพพาน พระอาจารย์ชี้ให้เห็นว่าความไม่ประมาทเป็นหนทางที่สำคัญในการเข้าถึงธรรมะ และการประคั

ประโยค๑ - พระตรีมังปัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 175 ๓. จิตตรวรรค วรรณนา ๑. เรื่องพระเมเมียเถาะ (๒๔) [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ที่ภูเขาซองลา ตรงปราร ท่านพระเมเมียะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ที่ภูเขาซองลา ได้ตรัสพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับพระเมเมียเถาะ โดยระบุถึงความสำคัญของการประกอบความเพียรและธรรมชาติของจิต นอกจากนี้ยังพูดถึงการที่พระเมเมียะถูกคำครอบงำและการต้องรอคอยเพื

ประโยค2 - พระธัมม์ทัปภูถูกแปล ภาค 2 - หน้าที่ 199 4. เรื่องพระภคิในสง่ารักอิฐเดชะ [๒๗] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจวียน ทรงปรารภกิริยือ ว่า สง่าริริต ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "ทุรง

ในพระธรรมเทศนาของพระศาสดา ณ พระเจวียนนั้น ท่านได้ทรงพูดถึงเรื่องราวของพระภคิซึ่งได้ออกบวชและได้รับพระอรหัตผลเร็วหลังจากเข้าฝึกฝนทางธรรม พระเขาได้บำเพ็ญตนในวัดใกล้บ้านและมีการปฏิบัติอย่างเคร่งครัด โดยเ

ประโยค๑๑ - พระธัมมักทุฎฐ์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า 203 พระศาสดา. เพราะเหตุไร ? เธอจึงจะสั้น (อะสัก). พระสังกุฎิขัดนั้น ก็ราบกลัวเรื่องนั้นทั้งหมดแต่พระศาสดา จำเดิมแต่ว่าได้ว่ำว่าสาริศาสนุก จนถึงอพนัสด้าน

บทนี้นำเสนอการสนทนาเกี่ยวกับการควบคุมจิตและพ้นจากความผูกพันต่างๆ โดยพระศาสดาเตือนให้ภิกษุพึงพยายามมุ่งมั่นในการศึกษาและฝึกฝนจิตใจ เพื่อให้พ้นจากหลักการของมาร แม้ในระยะไกล การกำหนดจิตให้มีสติและสำรวมเป

ประโยค๒ - พระมาลัยทัณฑ์ถูกแปล ภาค ๒ - หน้า 205 ๔. เรื่องพระอาทิตย์ตกดิน๓๓๐๔ [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจตวัน ทรงปรารภพระเจตะ ชื่ออดิศรต์ ตรัสพระธรรมเทคนิคว่า "อนุภวิฏิตตุตส๓๓๙๔

นี่คือเรื่องราวที่พระศาสดาได้ตรัสถึงความวิบวับในชีวิตของกุลบุตร และการตระหนักรู้ทางธรรมของภิกษุในวัด โดยกล่าวถึงการเข้ามาที่วิหารของพระผู้เป็นเจ้าหลังจากที่ได้ประสบความลำบากในการหาลูกสัตว์อาหารและการท

ประโยค - พระธีมปทุมฤกษาแปล ภาค 2 - หน้า 208 เขาจะไปบ้างไหม อีก 2-3 วันเท่านั้น ก็จะอีก." แม้นเจตฑัคณ์นั่ง นันไปว่า "ไม่เที่ยงเป็นทุกข์" กำลง เดินไป ๆ บรรจุโสดาภิตติผลแล้ว เขาไปหาวิญญูกทั้งหลายแล้ว ก็

เนื้อหานี้กล่าวถึงการบวชของพระอรหันต์ที่เผชิญกับการปฏิเสธจากเพื่อนสงฆ์แต่สุดท้ายได้รับอนุญาตให้บวช เมื่อได้รับการสนับสนุนจากเหล่าศิษย์ จนบรรลุพระอรหัตภายในเวลาอันสั้น และมีการปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องที่ม

ทรงสัดรรรณของพระมหาธาตุของพระมหารุษุ ไหวแล้ว ทรงขอวเวทรง พิวนวบพร้อมกับหมู่พล ได้มีบริบูรณ์การโยชน์แล้ว แม้แต่ศรีย์สามารถตราอื่น ทรงสัดรความที่พระเจ้ากรุงพาราเสนี้ผูชแล้ว เสด็จมาด้วยประสงค์ว่า "เราภิญ

เนื้อหาเล่าถึงการเสด็จของพระมหารุษและการสังเกตพระนครพาราเสที่ดูว่างเปล่า พร้อมด้วยการตรัสของพระศาสดาที่ได้ชี้ให้เห็นถึงสภาพของภูญญาในอดีต ซึ่งเกี่ยวข้องกับความเชื่อและการเป็นอยู่ในพรหมวรรษ ตามความเข้า

ประโยค๒ - พระธีรมปัทฺตุจฉกฺฉลํแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 215 ๖. เรื่องภิญญูผู้ปรารถนาอภิสนฺนา [๒๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรุงเทพฯ ทรงปรารภพา ภิกฺขุผู้ปรารถนาอภิสนฺนา ตรัสพระธรรมเทศน

พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมเทศนาเมื่ออยู่ในกรุงเทพฯ เกี่ยวกับภิญญู ๕๐๐ รูปที่ต้องการศึกษาธรรมและสร่างได้ถึงพระอรหัต จากนั้นพวกเขาได้มุ่งหน้าไปยังสถานที่ซึ่งจะสามารถรักษาศีลในธรรมสมาคมได้ โดยมีนิมิตแนะนำจาก

ประโยค๒ - พระธัมมาธูปฐถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 221 ยอมสามารถธรรยา วิปสนองอย่างอ่อน ที่ได้แน่แล้ว ย่อมชนะ กิเลสสมุทร ด้วยความได้แผ่ซึ้งบรรรด่อนี้ ก็ถาวร ภิกษุนี้ ย่อม พอใจสมบติอย่างเดียว ไม่มั่นพิจารณาส

เนื้อหาพูดถึงการแสดงธรรมของพระศาสดาแก่ภิกษุ 500 รูป ที่นั่งอยู่ในที่นั่งร่วมกันในช่วงเวลาพิเศษ ซึ่งนำไปสู่การบรรลุพระอรหัตและปฏิสังข์ การทำสมบัติให้เป็นที่พัก และความสำคัญของการไม่ติดอยู่ในกิเลสที่รบก

ประโยค- พระบริปัดติสสเถระ ภาค 2 - หน้าที่ 222 ๑. เรื่องพระปุตติคุตติสสเถระ [๑๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่องประทับอยู่ในกรุงสวาที ทรงปรารถพระเถระ ชื่อว่าปุตติคุตติสสเถระ ตรัสพระธรรมเทสนานว่า "อจ

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพระปุตติคุตติสสเถระที่ประทับอยู่ในกรุงสวาที และการฟังพระธรรมคำสอนที่มีผลต่อชีวิตของท่าน ผู้ฟังธรรมได้อุปสมบทและปฏิบัติกรรมที่นำไปสู่ความเข้าใจในธรรมะ ข้อมูลเกี่ยวกับอาการป่วยและค

ग. ปฐวิดาติศาสระนะพวน ในเวลานาทศา พระปฐวิดาติศาสระนะพว พร้อมด้วยปัจจัยมีกล้า แม้ชนอื่นเป็นอันมาก ก็ได้เป็นอรุณบุตร มีพระโลกันเป็นต้น ฝ่ายพระเภาะบรรดุพระอรหันต์แล้วก็ปรีติพาน พระศาสดา โปรดให้ทำสำรับชั

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเกิดของพระปฐวิดาติศาสระนะพวนและการมีส่วนร่วมของพระอรหันต์ โดยพระศาสดาได้โปรดให้ทำสำรับชักและเจดีย์เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อพระองค์ นอกจากนี้ยังมีการถามถึงสถานที่ที่พระปฐวี-คัตต

ประโยค๒ - พระธัมมปภัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 240 พระโสไธยะ: ขึ้นชื่อว่าความสนิทาในบุคคลไหน ๆ ของเรา ย่อมไม่มี ภิญฎังหลาย กราบถวายพระศาสดา ว่า "ภิญฎูนี้พูดไม่จริง" ในวันที่พูดว่า "ความสนิทาในบุคคลไห

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับความสนิทาในบุคคล ซึ่งพระศาสดาได้ชี้แจงว่า ความสนิทาในบุคคลไม่สามารถทำให้ผู้ที่ตั้งใจจะบรรลุอรหันต์ได้ ในขณะที่จิตที่ถูกฝึกไว้ดีจะเป็นสิ่งที่สามารถพาไปสู่ความเป็นเลิศได้

ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๑ มาหน้าที่ 4 ๒. เรื่องพระเจตระผู้เจริญวิถีกับมุฎฐาน [๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรงสวัสดิ์ ทรงปรากฏริญญา รูปใครๆก็รู้ ผู้เจริญวิถีกับมุฎฐาน ตรัสพ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระเจตระที่มีการแสดงถึงเส้นทางการปฏิบัติทางธรรมที่เกี่ยวข้องกับมุฎฐาน เมื่อพระศาสดาทรงสอนในกรงสวัสดิ์ เกี่ยวกับการเดินทางทางจิตใจและการเรียนรู้การเกิดและการเสื่อม โดยมีการเปรียบเทียบถึ

ประโยค / ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ: ประโยค 2 - พระปิยวัชร์ - พระธรรมปิฏกฐากาแปล ภาค 3 - หน้า 7 3. เรื่องพระเจ้าวีรวงศ์ [๒๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระนครสาวัตดี ทรงปรารถนา พ

เนื้อหานี้พูดถึงพระศาสดาว่าเมื่อประทับอยู่ในพระนครสาวัตดี ทรงปรารถนาพระเจ้าวีรวงศ์ และการไปศึกษาศิลปะของพระญา 3 พระองค์ พร้อมกับการเสด็จไปนครตักกลาสเพื่อเรียนศิลปะในสำนักงานอาจารย์ภาคปโมท ซึ่งทำให้พวก

ประโยค - พระธรรมปิฎกปาฐกถาแปล ภาค ๑ หน้า ๑๐ พระองค์คงทรงรับภาษาของพระองค์ พร้อมด้วยภิกฺขุ ๕๐๐ รูป เป็นนิฎฐิเอก พระศาสดา. มหาปิฎก ธรรมาคมพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมไม่รับภิกฺขุประจำในที่แห่งเดียว. ประชาชนเป็

บทที่ 1 ของพระธรรมปิฎกปาฐกถาแปลเสนอเกี่ยวกับการสนทนาระหว่างพระราชาและพระศาสดาเกี่ยวกับการส่งภิกฺขุเพื่อปฏิบัติภารกิจของพระพุทธเจ้าซึ่งมีผู้คนจำนวนมากมาหวังผลจากพระธรรมมีการเล่าถึงกิจกรรมที่เกิดขึ้นในร

ท่า "ลุงของเรา ถูกพระราชอวุโสกันนี้ ให้ตายแล้ว" ข่าวว่า จำเดิม แต่การที่พันธสู่ไม่มีความผิดผิดถูกฆ่าแล้ว พระราชทรงมีพระปฏิสัน ไม่ได้รับความสุขใจพระทัย ไม่ได้สายความสุขใจในราษฎรเลย. [พระราชสาวรรคค] ครั

เนื้อหานี้พูดถึงเหตุการณ์ที่พระราชาต้องเผชิญหลังจากการตายของลุง และพระอาจารย์ที่มีพระบรมราชโองการมาเกี่ยวข้อง พระราชาเดินทางไปพบพระศาสดาเพื่อถวายบังคมและมอบเครื่องราชบรรณาศณ์ต่างๆ โดยมีพระธรรมเด็จสุรั

ประโยค - พระอิฐปัณฑุกูลตอบแปล ภาค ๑ หน้า 37 ให้ตาย จึงสมควร." [พวกเจ้านาคะตายสมควรแก่บุพพธรรม] พระศาสดาทรงสับสนั้นแล้ว จึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ความตายอย่างนี้ ไม่สมควรแก่เจ้าคณะทั้งหลายในองค์นี้จริง

ในบทบาทนี้ พระศาสดาทรงตอบเกี่ยวกับความตายไม่สมควรของเจ้าคณะ แต่ยอมรับว่าสมควรตามกรรมในอดีตที่ได้กระทำร่วมกัน เช่น การโปรยทานในแม่น้ำ โดยพระองค์ได้เตือนภิกษุว่าพวกเขาต้องตระหนักถึงกรรมที่ทำลงไปในอดีตนั

ประโยค ๔. พระไลปิฎก - พระไอปิฎกฉบับอปลิภา ภาค ๑ - หน้าที่ ๔๐ ๔. เรื่องนางปฏิบุิธา (๒๖) [ข้อว่า ม่อื่นต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรุงสาวัตดี ทรงปรารภหญิงชื่อปฏิบุิธา ครัสพระธรรมเทคนิคว่า "ปฏิบุิ

เรื่องนางปฏิบุิธาได้ถูกบันทึกในพระไลปิฎก โดยเล่าถึงการเกิดของนางในกรุงสาวัตดี พร้อมกับการเชื่อมโยงเข้ากับเทพและนางอัปสรในดาวดึงส์เทวโลก นางปฏิบุิธาเป็นหญิงตั้งแต่เกิดที่ระลึกถึงฐานะและบุญบารมีที่มีซึ่

ประโยค๒ - พระธัมมปฏิรูปคำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 43 เดือนโดยเดือนนั้น เป็นปีหนึ่ง, ๐๐๐ ปี พ.ศ. โดยปีนั้น เป็นประมาณอายุของเทวเจ้าชันดาวดึงส์. ๐๐๐ ปี พ.ศ.นั้น โดยการนับในมนุษย์ เป็น ๓ โกฏิ ๖ ล้านปี. เพรา

เนื้อหานี้กล่าวถึงอายุของเทวเจ้าชันดาวดึงส์ที่มีการนับอย่างละเอียด และเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับนางดิบูจีดาที่ตาย และถามถึงการเกิดใหม่ของนาง โดยพระศาสดาให้ความกระจ่างว่านางเกิดในสำนักที่เหมาะสม. ชาวบ้า